Jak napisać życiorys w formie opowiadania?
Ubiegając się o wymarzone stanowisko, zazwyczaj musisz przygotować odpowiednie dokumenty aplikacyjne. Popularne dokumenty, takie jak CV czy list motywacyjny, zna praktycznie każdy, ale czym jest życiorys w formie opowiadania?
W poniższym artykule podpowiadamy, jak napisać skuteczny życiorys w formie opowiadania, i wyjaśniamy, kiedy pracodawca może o niego poprosić. Zamieściliśmy także gotowy wzór, na którym możesz bazować, tworząc omawiane pismo. Czym różni się ono od popularnych dokumentów aplikacyjnych?
Jakich dokumentów można od Ciebie wymagać, gdy ubiegasz się o pracę?
Rekrutacja jest procesem wieloetapowym, na który składa się m.in. etap zbierania i selekcji ofert oraz wybór najlepszego kandydata. Przygotowanie odpowiednich dokumentów, które mają na celu przedstawienie Twojej kandydatury przyszłemu pracodawcy, są niezbędne do przejścia pierwszego z nich. Najczęściej przedłożyć trzeba:
Życiorys w formie opowiadania, inaczej nazywany życiorysem klasycznym lub tradycyjnym, to rzadko spotykany rodzaj dokumentu, który przygotowuje się wyłącznie, jeśli kandydat zostaje o niego poproszony. Poniżej omawiamy szczegóły, którymi się charakteryzuje.
Kiedy wymagany jest życiorys klasyczny?
Najczęściej wymagany jest w przypadku ubiegania o stanowiska w niektórych instytucjach państwowych, służbach mundurowych czy przez wybrane uczelnie (np. gdy na miejsce na dany kierunek studiów ubiega się wielu kandydatów).
Dokument jest coraz rzadziej spotykany i przestaje funkcjonować w środowisku biznesowym. Wynika to przede wszystkim z jego mało praktycznego układu.
Struktura i treść
Ma zbitą, ciągłą strukturę, przypominającą formy beletrystyczne, takie jak opowiadania lub inne utwory literackie. Nie ma w nim miejsca na wypunktowania czy zestawienie danych. Treść opowiadania musi być spójna, każde kolejne zdanie ma wynikać z poprzedniego, a adresat powinien otrzymać lekki i prosty do przeczytania tekst, podzielony na akapity.
Pismo ma za zadanie przybliżyć sylwetkę kandydata, poprzez zaprezentowanie najważniejszych informacji z jego życia.
Z jakich części powinien się składać
Mimo ciągłej formy życiorys w formie opowiadania powinien być podzielony na pewne sekcje, zawierające niezbędne dane i informacje, takie jak:
data i miejscowość napisania dokumentu
imię i nazwisko kandydata, adres, numer telefonu i adres e–mail
tytuł „Życiorys”
część główna
własnoręczny podpis, poprzedzony zwrotem grzecznościowym.
W części głównej muszą się pojawić konkretne informacje, a każdy akapit powinien traktować o innym aspekcie dotyczącym kandydata:
rodzina — data i miejsce urodzenia, imiona i zawody rodziców, wzmianka o rodzeństwie i obecnej sytuacji rodzinnej,
wykształcenie — nazwy szkół i uczelni wyższych oraz daty ich ukończenia, z uwzględnieniem odbytych kursów doszkalających, zdobytych uprawnień czy okoliczności poznania języków obcych,
zainteresowania i działalność dodatkowa — ta część ma przedstawić sylwetkę kandydata z jak najlepszej strony.
Wzór życiorysu w formie opowiadania
Poniżej zamieszczamy przykładowy dokument, przedstawiający prawidłową strukturę i układ.
(miejscowość, data)
(imię i nazwisko kandydata)
(adres)
(numer telefonu, adres e–mail)
Życiorys
Urodziłem się 17 maja 2000 roku w Warszawie. Mój ojciec, Krzysztof, jest dyrektorem kreatywnym w firmie XXX, a mama Anna (nazwisko rodowe Kowalska) pracuje jako nauczycielka matematyki w Szkole Podstawowej nr Y w Warszawie. Mam dwie młodsze siostry: Dorotę, która ma 15 lat, oraz 12-letnią Julię.
Edukację rozpocząłem w Szkole Podstawowej nr Y w Warszawie (uczyłem się tam w latach 2007–2014), którą ukończyłem z wyróżnieniem za bardzo dobre wyniki w nauce i aktywną działalność w samorządzie uczniowskim.
Dzięki zaangażowaniu i trudzie włożonym w naukę dostałem się do renomowanego LXV Liceum Ogólnokształcącego im. gen. J. Bema, które ukończyłem z wyróżnieniem za bardzo dobre wyniki w nauce. Zostałem także laureatem wojewódzkiego konkursu matematycznego oraz fizycznego.
W roku 2019 zdałem z wyróżnieniem maturę i dostałem się na studia pierwszego stopnia na kierunku administracja na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie studiuję do dziś.
Naukę zawsze łączyłem z działalnością dodatkową. Od najmłodszych lat starałem się nieść pomoc potrzebującym. Od dawna jestem wolontariuszem w pobliskim domu pomocy społecznej. Corocznie włączam się także w świąteczne zbiórki żywności i odzieży dla osób bezdomnych oraz potrzebujących. Aktywnie udzielam się w pobliskich świetlicach terapeutycznych, gdzie spędzam czas z młodzieżą z trudnych rodzin.
Wolny czas poświęcam na ciągłe doszkalanie się (ukończyłem kurs podstaw księgowości, zarządzania biurem, a także marketingu internetowego). Podnoszę także umiejętności językowe — mówię biegle po angielsku, a po rosyjsku i niemiecku w stopniu komunikatywnym
Stawiam na ciągły rozwój oraz podnoszenie umiejętności i kompetencji. Uważam, że człowiek, który się nie rozwija, cofa się. Ważne jest dla mnie także niesienie pomocy słabszym oraz doświadczonym przez życie i oprócz codziennych obowiązków staram się angażować w działalność charytatywną.
Interesuję się polską muzyką, czytam kryminały i dużo jeżdżę na rowerze, a w sezonie zimowym także na nartach.
Z poważaniem,
(własnoręczny podpis)
Mimo nieco archaicznej struktury, która jest już niepraktyczna, życiorys w formie opowiadania pozwala na swobodną komunikację z adresatem i daje możliwość pokazania się w jak najkorzystniejszym świetle. Czytający powinien mieć wrażenie, że wnikliwie poznał kandydata. Jest mniej formalnym dokumentem niż CV i daje większe możliwości do zaprezentowania większej ilości szczegółów z życia, a także pozwala na podkreślenie istotnych dla aplikanta wartości życiowych.
Uwaga: żadna z firm, instytucji lub organizacji wymienionych w artykule nie jest powiązana z Indeed.